نام این بانوی هنرپیشه را به‌خاطر بسپارید: ژولیت بینوش!

در شرایطی که هیچ فیلمساز اهل وطنی حاضر به حمایت مستقیم از جعفر پناهی در زندان نشد، صدایی از خانه شرم‌آور سینما به‌عنوان متولی صنفی سینمای کشور درنیامد و همه دست به عصا به اعتراض‌های پراکنده دل‌خوش کرده بودند، زن هنرپیشه‌ای که هرگز با جعفر در فیلمی بازی نکرده بود و نه هم‌نژادش بود و نه هم‌وطن و هم‌زبانش، کاری کرد کارستان. ژولیت بینوش هنگامی که همه دوربین‌های رسانه‌های جهان به سویش نشانه رفته بودند، روی مقوای بزرگی نوشت:" جعفر پناهی" و آن را تمام قد به دست گرفت و به‌سوی صحنه رفت تا جایزه‌اش را دریافت کند. بلافاصله عکس‌های او با نام جعفر پناهی در همه دنیا مخابره شد تا جمهوری اسلامی به اشتباه بزرگ استراتژیکش پی ببرد و دیگر هوس بازی کردن با دم شیر به‌سرش نزند!
برای من از امروز ژولیت بینوش نه یک بازیگر خوب بلکه انسان بزرگی است که شرف و غیرتش تن آدمی را می‌لرزاند. از امروز ژولیت خواهر و هم‌وطن من افتخاری من است؛ چون کاری کرد که سایر هم‌وطنان جعفر جراتش را نداشتند. حرکت ژولیت بینوش در کنار کنفرانس مطبوعاتی کیارستمی و مصاحبه ژیل ژاکوب درباره پناهی، چنان فشاری به حکومت کودتا وارد آورد که چاره‌ای جز آزاد کردن جعفر برایش باقی نماند. آرزو دارم روزی او را ببینم، تمام قد مقابلش خم شوم تا ابراز ارادت هم‌وطنانم را اظهار کنم.