چه اصراری هست که فروش جدایی نادر از سیمین را با اخراجی‌ها3 مقایسه کنیم؟

استقبال از جدایی نادر از سیمین فوق العاده است: سینماهای فرهنگ و آزادی سانس های فوق العاده گذاشته اند و پس از سال ها، برای تماشای یک فیلم مردم در صف ایستاده اند. در حالی که بلیط اخراجی ها3 باد کرده است و سانس های معمول هم در این سینماها مشتری ندارد. اما سوال چیز دیگری است. چرا باید این دو فیلم را باید با هم مقایسه کنیم؟ مگر می شود کمدی های وودی آلن را با کمدی های مثلا جواد رضویانی مقایسه کرد؟ ده نمکی صدسال دیگر هم نمی تواند حتی یک صحنه از آثار فرهادی را بسازد. یا هدایت بازیگران فرهادی را هرگز ده نمکی نخواهد داشت. فرهادی کارگردانی است مولف که درام نویسی او را ده نمکی نه تنها نمی تواند داشته باشد، بلکه هرگز زیروبم هایش را نخواهد فهمید. چه را با چه مقایسه می کنیم؟ مگر دو چیز با کیفیت مختلف را می‌شود باهم مقایسه کرد؟ ازین مقایسه تنها کسی که شاد خواهد شد، بی تردید مسعود ده نمکی خواهد بود.

البته از عامه مردم در برخی نقاط تهران و بعضی شهرستانها انتظار نیست به جای اخراجی ها3 به تماشای فیلم پیچیده تر جدایی نادر از سیمین بروند. اگر قرار بود همه مردم به جای اخراجی‌ها3 بروند جدایی... را ببینند که ایران شده بود فرانسه و جشنواره فجر، جشنواره کن! به عقیده مردم با هر سطح فکری احترام می گذاریم و البته می دانیم همان قشر از مردم هم از جدایی نادر از سیمین بیشتر لذت خواهند بود.